Dat vind ik nu altijd een beetje stom, als een jaar niet op week één begint, maar nog een stukje week 52 van het vorige jaar eraan plakt. Maar we hebben het ermee te doen en het is uiteindelijk ook maar een getalletje. Ik neem je graag weer mee in een tijdreis van zeven dagen, terug naar de afgelopen week, de laatste dagen van 2021, oudejaarsavond en het begin van 2022.
maandag 27 december
Niet veel bijzonders gedaan deze maandag, paar boodschapjes gehaald samen met Bas en bij gebrek aan genoeg ruimte in mijn rugtas, de fles wasmiddel aan de buggy gehangen. Ik droeg een roze hoodie die toevallig genoeg qua kleur heel mooi bij één van mijn favoriete Vans mutsen bleek te passen en Bas leek verstoppertje te willen spelen. Tijdens een avondwandelingetje spotte ik een oranje lucht boven de molen.
woensdag 29 december
Van maandag gelijk verder met woensdag omdat ik dinsdag geen foto’s heb gemaakt. De afgelopen week was relatief rustiger dan de weken ervoor, toch is er in mijn hoofd veel onrust en kan ik daardoor niet de rust vinden om gewoon even niets te doen.
Woensdag maakte ik deze foto, ik vond mijn haar bij uitzondering nu eens écht leuk zitten. Helaas was dat van korte duur, want tien minuten later was het natgeregend en zag ik eruit als een verzopen kat en geloof me, nat haar staat mij dus echt niet!!
donderdag 30 december
Ik had een afhaalafspraak, ben met Bas gaan wandelen en onderweg een coffee-to-go gescoord bij mijn favoriete koffietentje. Eind van de middag moest ik op pad voor m’n booster. Omdat de locatie vlak bij McDonald’s was en ik daar was rond etenstijd, kon ik de verleiding niet weerstaan om een menuutje te scoren.
Omdat het erop leek dat ’t restaurant zelf dicht was, dacht ik dat ik eindelijk eens met de fiets door de McDrive kon (iets wat ik al jaren wil) maar ik werd toch weggestuurd en kon blijkbaar gewoon naar binnen. Mijn eten was eenmaal thuis helaas wel koud.
vrijdag 31 december
Oud en nieuw vind ik altijd wat lastig, meestal ben ik met van alles en nog wat bezig, behalve met oudejaarsavond gerelateerde dingen. Ik had het sowieso druk omdat ik nog een jaaroverzicht in elkaar moest knutselen (normaal trek ik daar een week voor uit) en wat andere dingen.
Tijdens een rondje door de stad spotte ik een voordeur die me een beetje aan hippies deed denken en een grappige winteretalage. Ik scoorde een oliebol die ik onderweg opat en dat bleek meteen de enige lekkere te zijn, want degene die ik voor ’s avonds had gekocht, heb ik allemaal weggegooid omdat ik ze niet te pruimen vond.
Ik bakte zelf appelbeignets en trok voor de vorm zelfs mijn glitterjurkje aan met het idee: als ik er dan toch doorheen moet, dan maar in stijl. Ik had bij HEMA een nieuwe fles glühwein gekocht, een fles appelsap met bubbels (0%) en een klein flesje cava. Die laatste bleek ook smerig, het bubbelappelsap was heerlijk! De glüh bleef dicht.
zaterdag 1 januari
Normaal gesproken kom ik absoluut niet buiten op oudejaarsavond omdat ik erg bang ben van vuurwerk. Dit keer stapte ik zelfs op de fiets om foto’s te gaan maken, die ik best aardig gelukt vind. De eerste dag van ’t nieuwe jaar begon met een knuffelsessie met Bas, de beste manier om een nieuw jaar te beginnen!
Verder had ik plannen om samen met Bas te gaan fietsen, maar omdat het allemaal al wat later op de dag was tegen de tijd dat ik uit bed rolde, heb ik daar vanaf gezien en werd het toch ‘gewoon’ een wandeling, waarbij ik de vierde foto maakte.
zondag 2 januari
Ondanks dat ik me sinds de start van 2022 mentaal en fysiek niet goed voel, omdat Bas me weer elke nacht wakker maakt en ik vervolgens urenlang blijf liggen piekeren over dingen waar ik mee zit, waren de fietskriebels van nieuwjaarsdag blijven hangen en besloot ik alsnog te gaan. Wel samen met Bas, want ‘gewoon’ een eind fietsen zit er niet meer in omdat ik hem niet te lang alleen thuis kan laten.
De foto van de kaarsen maakte ik tijdens de zoveelste nacht dat ik wakker was en uiteindelijk uit bed ben gegaan om een kopje thee te maken. De fietstocht was door de wind best pittig, maar heel fijn om er eindelijk weer eens even uit te zijn en weer eens een andere omgeving te zien dan Gorinchem.
Ik reed via Schelluinen richting Hoornaar en nog een stukje verder door naar het dorp Noordeloos, vervolgens via Hoogblokland weer terug naar huis. Rondje van iets meer dan 26 kilometer uiteindelijk. Lekker uitgewaaid en goed gelucht, al maakte ik me wat Bas betreft toch wel een beetje zorgen over die wind, want die was nog best fris. Gelukkig had ik allerlei dekens voor hem meegenomen en zat hij lekker ingepakt!