Drie weken niets aan mijn blog doen is voor mij denk ik ook wel een uiterste, alhoewel ik het bloggen de laatste tijd wel vaker links liet liggen, maar dat weekoverzicht vind ik toch altijd wel leuk om te doen en daarmee lukte het meestal toch redelijk om dat ook daadwerkelijk bij te houden. Behalve nu dus!
De maand januari is inmiddels achter de rug en het is er niet één om met plezier en voldoening op terug te kijken. Stress en slaaptekort, daar komt ’t in het kort op neer. Zoals ik op Twitter al schreef, hoop ik heel erg dat de start van een nieuwe maand voor mij ook de start van een wat betere periode betekent.
Dit keer heb je dus een terugblik van 3 weken tegoed. Een periode waaraan ik bijna 200 foto’s heb overgehouden, die ik hiervoor heb terug weten te brengen tot net iets minder dan 30. Ik ga het nu ook niet per dag doen, maar een collage per week. Dan ben ik er zelf niet zo lang mee bezig (heb ik de energie niet voor) en is het voor jou denk ik ook prettiger om te lezen/kijken voor zo’n lange periode.
week 2 (10 t/m 16 januari)
Een week waarin ik sowieso véél heb gewandeld. Als ’t in m’n hoofd niet lekker gaat, wil ik naar buiten. Fietsen werkt eigenlijk nog beter, maar dat gaat niet meer omdat ik Bas nog maar amper alleen thuis kan laten, zeker niet langer dan een uur.
Maar lopen is ook fijn en onderweg maakte ik ook weer de nodige foto’s. Het was ook een dag best mistig, ik dronk weer eens een bakkie bij Koffie bij Lot en ik was jarig, waarvoor m’n moeder een Bossche bol meebracht.
week 3 (17 t/m 23 januari)
Ook deze week wandelde ik weer veel. Eigenlijk té veel, want ik liep gemiddeld 7 km per dag terwijl mijn energie steeds verder achteruit ging door te veel aan m’n hoofd en te weinig slaap. Toch moest en zou ik gaan lopen. De langste wandeling maakte ik op zaterdag, ik kwam ver na zonsondergang pas thuis en had toen nét geen 11 km in de benen. De tompouce had ik nog tegoed van HEMA voor m’n verjaardag.
week 4 (24 t/m 30 januari)
Minder gelopen dan de weken ervoor, omdat ik merkte dat mijn gezondheid ’t steeds meer af liet weten. Ik had wat dagen last van verhoging, voelde me sowieso echt niet in orde en heb mezelf dus echt gedwongen om even in een wat lagere versnelling te leven. Ik ben namelijk iemand die altijd bezig is en meestal ook nog in een vrij hoog tempo omdat ik een hekel heb aan traagheid.
Ik verwende mezelf met wat lekkere dingen van de groenteboer en de HEMA en mijn moeder was jarig, waarvoor we bij de pannenkoekenbakker in Woudrichem zijn gaan eten en ik zelf ook wat dingetjes had geregeld om haar verjaardag echt feestelijk te maken. Verder kon ik eindelijk weer eens de molen op na de lockdown en heb ik eind van de week bijna een hele dag plat gelegen omdat ik me echt beroerd voelde.
