Als je een daggemiddelde van 8 kilometer hebt qua wandelen, heb je natuurlijk wel een reputatie hoog te houden! Dat is uiteraard een grapje, maar ik heb nooit geweten dat wandelen zó verslavend kan zijn. Elke dag als ik de zon zie, wil ik op pad en liefst minimaal twee á drie uur lopen. Afgelopen vrijdag ging de reis naar Werkendam.

De vorige keer dat we daar waren, ben ik naar de molen gelopen. Dit keer had ik wel zin in een wandeling de andere kant op. Ik moest sowieso in Werkendam zijn om iets terug te brengen bij een winkel, maar knoopte daar dus een wandeling aan vast.

Het werd dit keer dus een loopje naar de Biesbosch. Ik dacht eigenlijk dat het verder lopen was vanuit het dorp, maar dat bleek hard meer te vallen. Een kleine 3 km, dus echt geen enorme afstanden. Ik was overigens niet van plan om ver de Biesbosch in te gaan want het is een gigantisch gebied en met name het eerste stuk is toch alleen maar recht-toe-recht-aan qua weg.

Het idee was om terug een paadje te volgen wat langs Fort Steurgat loopt, een fort waar tegenwoordig een aantal appartementen in gehuisvest zijn, maar helaas bleek dat paadje ook privéterrein met een dik hek ervoor te zijn, dus hebben we dezelfde route weer afgelegd om terug te lopen naar de aanlegsteiger van de veerdienst.

Wel met een stop bij restaurant de Waterman, waar ik een cappuccino en een soepje bestelde, zodat ik ook meteen wat gegeten had. Het was inmiddels vijf uur geweest, dus wel etenstijd. Eerder had ik al een worstenbroodje gescoord bij Bakkerij Verba.

Vervolgens hadden we de laatste pont terug naar Gorinchem, wat extra genieten was door de laagstaande zon. Eenmaal thuis zag ik op mijn telefoon dat ik ruim 10 km had gelopen, dus wederom een geslaagde wandelmiddag samen met m’n beestje!

Ben jij weleens in een nationaal park geweest?