Zoals je inmiddels misschien wel weet, combineer ik het noodzakelijke graag met het aangename en maak ik van een tripje buiten Gorinchem puur om praktische redenen, graag een soort mini-uitje. Omdat het vanwege Bas lastig is om op bepaalde plekken of in bepaalde winkels te komen, verzin ik creatieve manieren om het toch voor elkaar te krijgen, wat tot nu toe aardig lukt!
Onlangs had ik wat dingen via de webshop besteld waarvan het één en ander retour moest en omdat ik al een paar keer in Werkendam was geweest, rees nu het plan om de HEMA in Hardinxveld weer eens te bezoeken, daar mijn retourtjes achter te laten en wat te wandelen. Maar omdat ik ook iets uit de winkel wilde wat juist weer alleen in Werkendam te krijgen was, werd het plan iets verder uitgebreid.
Dus zat ik vrijdag met m’n kleine hondenvriend op een zonovergoten middag op de pont naar Werkendam. Even snel heen en weer naar de HEMA en de volgende pont weer op, voor het laatste stukje naar Hardinxveld. Wat letterlijk niet meer is dan de rivier oversteken, dus binnen een paar minuten ben je er.
Ik had het plan opgevat om van Boven- naar Beneden-Hardinxveld te lopen, waar ook de winkelstraat zit. Ik heb dat stuk ooit eerder gelopen, ook samen met Bas, maar dat is al wel wat jaartjes geleden. Een wandeling van ongeveer 5 kilometer.
Toch moet ik eerlijk bekennen dat het een beetje tegenviel, ik denk omdat het echt behoorlijk warm was en je dan eerder moe wordt en omdat het grootste stuk van de route gewoon rechttoe rechtaan de dijk volgen was en een afstand dan op de één of andere manier langer lijkt, dan wanneer er wat meer afwisseling in de route zit.
Onderweg ook verschillende keren op een bankje gezeten met uitzicht over de rivier en ondanks dat ik zelf de hele tijd pal in de zon heb gelopen en m’n armen en gezicht regelmatig even heb voorzien van een lik zonnebrandcrème, had ik het zilverkleurige parasolletje van Bas op de buggy geklemd, waar hij de hele tijd onder heeft gezeten.
Uiteindelijk dan toch de bestemming bereikt en ik had onderweg all bedacht dat ik eerst even ergens iets wilde drinken. Even lekker zitten! Dat drinken werd uiteindelijk uitgebreid met een bakje frietjes van Benny Snacks, omdat het bijna vijf uur was en ik ook wel trek had. Helaas vond ik de friet niet erg lekker, dus bleef er meer over voor Bas, die daar geen probleem mee had. 
Vervolgens bij Zeeman gekeken, waar ik een schattig 101 Dalmatiërs shirtje kocht voor Bas en daarna door naar HEMA waar ik ook even rond gesnuffeld heb (naar de HEMA is tegenwoordig al een uitje op zich voor mij) en daardoor nog bijna vergat om de spullen in mijn rugtas te retourneren. Het zou net wat voor mij zijn om daar pas op weg naar huis achter te komen!
Gelukkig vergat ik ’t niet en konden we even later weer op pad. Ik kocht nog een leuk kaartje voor m’n moeder die ik op weg naar het station schreef en frankeerde (ideaal die postzegelcodes) en onderweg ergens in de brievenbus heb gestopt. Ik had geen puf meer om ook in Hardinxveld zelf nog te wandelen en vond het welletjes.
Eenmaal op het station viel mijn oog op een terrasje wat er wel heel gezellig uit zag en omdat ik toch nog moest wachten op de trein, besloot ik daar nog te gaan zitten. Ik bestelde een ijskoffie en stapte een kwartier later alsnog met Bas de trein in om weer terug naar Gorinchem te gaan. We stapten rond half acht thuis binnen, dus al met al toch ruim 5 uur onderweg geweest en 10 kilometer gelopen!
