Inmiddels alweer bijna een volle week geleden, bezocht ik samen met m’n moeder Buffelgaard Verschure in Wijk en Aalburg. Ik vind het fijn dat mijn moeder ondanks haar beperkte energie momenteel toch steeds met dingen op de proppen komt om samen te doen en mij zo helpt om afleiding te krijgen sinds Bas er niet meer is.

Iets wat, buiten het fietsen om, gewoon best wel lastig is, omdat ik gevoelsmatig echt mijn leven weer opnieuw in moet leren delen, nadat de laatste jaren met Bas volledig om de zorg voor hem draaiden en m’n wereldje ook steeds kleiner werd. Iets als lezen of tv kijken werkt niet, omdat ik dan te veel ‘in mijn hoofd’ blijf zitten.

Over de buffelgaard had ik haar al vaker gehoord, ze is al eens gaan kijken wanneer de buffels (waterbuffels moet ik eigenlijk zeggen) na de winter voor het eerst naar buiten mogen, hoe ze uitgelaten in de modder rollen en als lammetjes dartelen, blij met de frisse lucht en de geur van voorjaar. Ook komt ze er vaak om producten in het winkeltje te kopen, zoals buffelburgers, mozzarella en worstenbroodjes!

Vorige week zaterdag ben ik er dus zelf voor het eerst geweest en eigenlijk had ik niet zo goed een idee wat ik ervan moest verwachten. In welke zin zijn buffels zo anders dan koeien? Behalve dan dat ze er anders uitzien. Koeien vind ik altijd leuke beesten, maar ze zijn behoorlijk schuw, dus ook niet bepaald aaibaar.

Toch bleken de buffels, behalve een wat ander uiterlijk, toch ook wel op meer vlakken te verschillen van normale koeien. Wat een ontzettend leuke en aaibare dieren! Ik heb heel wat buffels geaaid, zelfs met kalfjes geknuffeld, wat een dotjes! Je zou er zo één mee naar huis nemen bij wijze van spreken.

Maar een kalfje van pakweg een week oud, is al ongeveer net zo groot als een klein formaat labrador. Een volwassen buffeldame weegt zo rond de 1000 kilo en een stier nog meer. Het zijn echt enorme dieren, maar ondanks hun wat intimiderende uiterlijk, erg zachtaardig en dus ook totaal niet schuw.

De buffelgaard zelf is in feite gewoon een boerderij, waar dus alleen waterbuffels te vinden zijn en ze hebben dus ook een winkeltje waar je buffelproducten kunt kopen. Van ijsjes gemaakt met buffelmelk tot de buffelmelk zelf, mozzarellakaas, uiteraard de nodige soorten buffelvlees en nog veel meer. Ik zag zelfs een buffelknuffel staan, wat ik trouwens een leuk woord vind, nu ik het zo opschrijf.

Er is de laatste tijd natuurlijk veel te doen over boeren en stikstof en al dat gebeuren, iets wat ik niet volg om heel eerlijk te zijn, maar je krijgt er allicht wel iets van mee als je de tv aan zet of op internet kijkt.

Het mooie aan het houden van buffels is, dat je meer buffels mag houden dan koeien per oppervlakte, omdat deze blijkbaar minder stikstof uitstoten. Daarnaast worden buffels ouder, eten minder en zijn sterker!

Ook mooi meegenomen is dat de zuivel van buffels een hoger calciumgehalte bevat, minder calorieën dan gewone melk en ook door mensen met lactose-intolerantie of koemelkallergie vaak probleemloos gedronken kan worden. Eigenlijk zijn buffels dus gewoon een soort 2.0 koeien met een heleboel fijne en gezonde voordelen!

Na nog een laatste keer m’n favoriete kalfje geaaid te hebben, nog een bezoekje aan de shop gebracht en vervolgens vertrokken met een fles buffelmelk, een stuk kaas (wat de volgende dag al op was, verslavend lekker) en een buffelijsje voor onderweg. Het was zonder meer een bijzondere middag én ervaring!

Van de bijna 40 foto’s die ik maakte, heb ik er 16 in dit artikel geplaatst. De overige foto’s kun je in dit album in mijn fotogalerij bekijken, mocht je dat leuk vinden.