Dat bloggen lijkt weer in het honderd te lopen, maar dat is zeker geen onwil. Het gaat gewoon nog steeds niet zo lekker. Buikgriep meets de shit waar ik al een tijd mee zit, daar knapt een mens niet van op.
Wat die ‘shit’ betreft, lijkt het er zelfs op dat alles wat eerder door medicatie werd onderdrukt, steeds meer terugkomt. Met als enig verschil dat ik het nu beter voor me houd en er ook geen (onder)steun(ing) meer is.
Maar, toch proberen een stukje tekst te tikken. ook als compensatie voor het feit dat ik onder een fietstochtje van bijna 10 km uit kom, waar ik héél erg opgelucht over ben, omdat ik gister tijdens een verplicht boodschappenrondje tot de conclusie kwam dat dat op zijn zachtst gezegd niet zo heel lekker ging. Vandaag iets over een recentelijk bezoekje aan Tuincentrum Kolbach in Rijswijk (Noord-Brabant).
Bij de meeste tuincentra kun je vanaf pakweg eind oktober al terecht voor spullen om je kerstboom en huis mee aan te kleden voor de feestmaand. Vaak wordt er zelfs een hele kerstshow van gemaakt, om de koopwaar zo aantrekkelijk mogelijk aan te prijzen voor het winkelend publiek. Ondanks dat ik niet zo’n kerstfan ben en daar ook geen geheim van maak, vind ik zoiets dan altijd wel leuk om te bekijken.
Ik was er met m’n moeder en ook niet per se vanwege de kerstshow, maar omdat ze wat plantjes nodig had. Geloof me, die heeft zulke groene vingers dat ze zelfs in de herfst en winter haar tuin vol zet. Mij niet gezien… De viooltjes die ik al een tijd in huis had voor in mijn hangende bloembakken, hebben zelfs bijna een maand gewoon op de tuintegels gestaan, omdat ik steeds vergat ze in die bakken te mikken.
Groene vingers heb ik nog altijd niet echt, maar mijn aversie jegens tuincentra is door de jaren heen wel verdwenen. Als kind moest ik er niets van hebben. Dat langdradige gezoek naar het perfecte plantje.
Tegenwoordig zie ik tuincentra vooral als een leuke fotolocatie en ik klik er meestal lustig op los om allerlei kleurrijke bloemen en mooie decoratie-elementen vast te leggen. Dat is dit keer ook weer aardig gelukt, daarom laat ik je graag wat van mijn favoriete foto’s zien die ik deze middag heb gekiekt.
Op de eerste foto’s zie je kleurrijke asters en rechts de wonderschone Strelitzia, die ik niet mooi gefotografeerd kreeg, omdat ie echt loeihoog was en het licht niet goed. Maar omdat ik de bloem hoe dan ook op de foto wilde, beter ‘iets dan niets’.
In een ver verleden heeft mijn vader (kweker) deze planten zelfs geïmporteerd vanuit het buitenland. Dus ik heb in zekere zin ook een soort van persoonlijke link met de Strelitzia. De symbolische betekenis is overigens ‘vrijheid en onsterfelijkheid’.
Verder zie je twee maal chrysanten. De eerste horizontaal in bloempotjes, de tweede verwerkt in een langwerpige hangende vorm. Had zoiets nooit eerder gezien. Ik heb overigens ook een foto waarop je de vorm van de hangers beter ziet, maar vond deze juist zo mooi vanwege de scherptediepte.
In bovenstaand vierluikje tref je, behalve planten, ook enkele dieren aan. Er stond een flinke olifant als decoratie-element tussen de planten, wat ik er zo botanisch uit vond zien. Dat grapje is uiteraard óók gewoon te koop, het prijskaartje hing aan zijn slurf.
De planten waren sierkooltjes: Wel échte plantjes, maar geen échte kool in de zin dat ze eetbaar zijn, vond het er schattig uitzien. Net als het maanvisje op de laatste foto, die was ook echt en zwom er lustig op los bij de aquariumafdeling. Heb zelf niets met vissen, maar van die exotische exemplaren vind ik altijd wel mooi om te zien. Jammer dat er verder geen beestjes waren, vaak zitten er ook wel hamsters of konijntjes.
En na het hele kasgedeelte afgewerkt te hebben, kom je dan dus bij de kerstshow terecht. Waar ik dit jaar bijzonder weinig foto’s heb gemaakt omdat ik het geheel vrij sober aan vond doen en het, ondanks de kerstverlichting, té donker was om nog een beetje leuke plaatjes te kunnen schieten. Maar bovenal zag ik gewoon maar weinig wat ik graag vast wilde leggen.
De miniatuur Efteling viel wel in de smaak. Ik vind van die kerstdorpjes het summum van kitsch en hoef zoiets ook absolúút niet in huis, maar anderzijds zijn dit wel héél leuke fotografieonderwerpen, dus als ik zo’n ‘dorp’ in een tuincentrum zie, moet ik er toch altijd wel even naar kijken en het één en ander vastleggen.
De Efteling in miniatuur had ik overigens nooit eerder gezien en vond ik oprecht leuk. Al die herkenbare dingen, maar dan in het piepklein. Je hoeft helemaal niet ver van huis om ‘Madurodam’ te zien, zo blijkt maar weer. En ook niet voor een bezoekje aan de Efteling trouwens. Stuk goedkoper ook…
Dit hierboven, is dus eigenlijk de enige ‘kerstdeco’ foto die ik heb gemaakt. Het licht was in dat hoekje net wat beter en door de witte elementen die het licht weerkaatsen, krijg je dan toch net een wat betere lichtval en wordt het een sfeervol geheel. Ik zag bij iemand op Facebook jaloersmakende foto’s van de kerstshow van Avri in Dongen waar ik best wel heen zou willen, maar dat is niet echt naast de deur.
Onderstaande twee foto’s zijn de laatste van de kerstafdeling. Dit keer geen Efteling, wél nog dingen behorend tot de volgens mij almaar groeiende kerstdorp collectie die ze daar in deze tijd van het jaar verkopen. Vooral het molentje vond ik leuk, hij draaide er ook lustig op los, zoals je kunt zien.
Normaal gesproken, word ik niet heel blij van foto’s waarin bewegingsonscherpte te zien is, maar in dit geval vond ik het juist wel wat toevoegen. Helaas zijn beide foto’s niet echt ‘mooi’, maar het in dit geval wat meer om het voorwerp, dan om het maken van een echt mooi beeld.
En na ook de kerstshow gehad te hebben, kom je dan in het laatste deel, waar (dure) woon-deco te vinden is. Beetje Riviera Maison categorie en prijsklasse zeg maar. Leuk om te kijken, maar de knip blijft wel dicht. Daarna nog langs de snijbloemen, waar ik een hoekje met Delfts blauwachtig servies spotte. Ook iets wat ik niet snel in huis zou halen, maar alles met een molen erop… moet op de foto!
Na bij het Tuincafé (zo heet het, maar zit gewoon binnen) m’n moeder getrakteerd te hebben op een bakkie koffie met iets erbij, uiteindelijk richting kassa afgezakt om af te rekenen. M’n moeder had aardig wat plantjes ingeslagen, ik liep enkel met een paar grappige kerstboomhangers rond die ik op de kerstafdeling had gescoord en die ik uiteindelijk van m’n moeder cadeau kreeg. Je ziet ze ook hierboven.
Na uiteindelijk toch best een paar uurtjes zoet te zijn geweest, zat ik niet veel later op het pontje terug naar huis, waar ik nog kon genieten van een mooie zonsondergang, zoals je in het meest recente weekoverzicht kon zien.
Kom jij ook weleens in een tuincentrum? En maak je dan ook foto’s?