Vroeger op school was ik in bijna alle vakken behoorlijk goed. Behalve in rekenen. Dat vond ik een ramp. Hoofdrekenen kan ik nog altijd niet echt goed en dingen als wortel trekken (wat een rare uitdrukking trouwens eigenlijk) en breuken, dat was al helemaal niet aan mij besteed.

Maar zoals je weet, bestaan er ook meer soorten breuken. Met ’t fenomeen gebroken hart heb ik helaas ervaring, maar een bot breken, dat was me niet eerder overkomen. Ergens best bijzonder, aangezien ik door een hormonale afwijking op mijn achttiende botontkalking (osteoporose) bleek te hebben en dat de kans op botbreuken vergroot.

Daarbij opgeteld dat ik vroeger nogal een rouwdouwer was en niet erg nauw keek op een val of blauwe plek meer of minder. Ik kan een boek schrijven over de keren dat ik, vaak op de meest knullige manieren, ten val ben gekomen of ‘ongelukjes’ had. Maar ik bracht ’t er bijna altijd met hooguit een paar blauwe plekken of (schaaf)wonden vanaf. Als een kat die altijd op z’n pootjes terecht komt!

En toch heb ik nu dan m’n eerste breuk te pakken. Beter laat dan nooit, zou ik haast zeggen, al had ik natuurlijk liever nog al m’n botten gewoon heel gehouden!! De grap is dat ik er al bijna twee maanden mee rondloop en het eerst om een kneuzing leek te gaan, maar alles wijst er inmiddels toch op dat er sprake is van een botbreuk. Of ik nu in het gips moet? Gelukkig niet, want het gaat om mijn neus.

Eind november had ik dus een nieuwe koelkast besteld omdat mijn oude beestje kort na de keukenrenovatie was overleden. Het werd een Etna met zo’n mooie rvs-look en ik kreeg de helft van de koelkast van m’n moeder als vroeg verjaardagscadeau.

Het nieuwe apparaat werd een dag of wat later geleverd, maar ondanks dat ‘ontdoen van verpakkingsmateriaal’ volgens de leveringsvoorwaarden van Bol.com gedaan zou moeten worden door de bezorgers, bleef er uiteindelijk nog veel meer plastic in en op de koelkast achter, dan dat beetje wat ze wél hadden verwijderd.

Gelukkig heb ik 2 prima werkende handjes, dus aan de slag met dat ding! Maar omdat er van dat stroeve keukenfolie-achtige plastic op diverse plekken zat, was ’t daardoor wat lastiger om de rotzooi te verwijderen. Zo ook bij de kunststof bakken die altijd in de deur van een koelkast hangen. Er zitten er drie in en de middelste wilde met geen mogelijkheid los, vanwege het ‘plakplastic’ ertussen.

Wilde er ook weer niet te veel kracht op zetten, want het zou net wat voor mij zijn om meteen iets te slopen van de koelkast die ik nog geen uur in huis had. Maar het lukte, hij kwam los en wel ineens. En klapte met een bloedgang tegen m’n neusbrug! Nu ken je vast de uitdrukking ‘sterretjes zien’ wel, nou die zag ik ook. Een hele galaxy zelfs!

Behalve dat het in de eerste plaats verdomd veel pijn deed (heb mijn neus dagenlang niet aan kunnen raken), werd ie ook al snel blauw, dus ik heb in de opvolgende weken heel wat liters concealer nodig gehad om de boel te camoufleren. Ik vind mezelf toch al niet ’t toppunt van schoonheid en zo’n blauwe neus maakt ’t er zéker niet beter op.

Twee dagen later had ik mijn maandelijkse afspraak bij de huisarts, die ik er ook maar even naar heb laten kijken. Ze twijfelde tussen een breuk en een kneuzing omdat dat vaak wat lastig te beoordelen is bij een neus blijkbaar. In de loop van de dagen trok de zwelling die aan de binnenkant van m’n neus was ontstaan aardig weg, al duurde het dus nog wel behoorlijk lang voor ook de blauwe plekken verdwenen.

Toch bleef ik er last van houden, de neus bleef pijnlijk, dus toen ik vorige week weer in de spreekkamer van de huisarts zat, toch nog maar ‘ns naar laten kijken. De neus bleek bij nader onderzoek toch een tikje scheef te staan en er zit ook een deukje in. Dat was dus een beste klap geweest, maar dat wist ik ook wel zonder breukjes of deukjes in m’n neus. Ik noem mijn koelkast in het vervolg Rico…

Ondanks dat er geen foto is gemaakt of iets dergelijks, is de kans volgens de huisarts wel aannemelijker dat er toch sprake is van een breuk. Overigens hoeft daar niks mee gedaan, stel dat ik echt veel last zou hebben met bijvoorbeeld ademhalen, zou er een operatie te adviseren zijn, maar dat lijkt bij mij erg mee te vallen, dus gewoon zo laten en hopen dat het weer vast groeit.

En zo kan het dus gebeuren dat je niet alleen een fonkelnieuwe koelkast rijker bent (we hebben overigens verder geen ruzie meer gehad) én je allereerste botbreuk.