Het gaat sinds een paar dagen niet zo goed met me, dus dan is al mijn inspiratie ook meteen weer opgedroogd. Eigenlijk heb ik ook totaal geen zin om met m’n blog bezig te zijn, maar je had nog een fotoverslag tegoed van een fietstochtje van zondag (toen er nog geen vuiltje aan de lucht was), dus dan gooi ik die maar online.
Ik had zondag dus wel zin in een ritje. De leukste en fijnste ritjes vind ik altijd die waar een doel aan kleeft. Ongeacht of dat nu is omdat ik bijvoorbeeld iets moet hebben in een winkel in een andere plaats of om een molen te fotograferen. Zo’n doel rijdt op de één of andere manier extra lekker en vaak draaien mijn ritjes wel om molenbezoekjes.
Dat was dit keer dus niet anders en ik besloot dit keer eens richting Hardinxveld te gaan, waar ietwat verscholen in de polder ook een leuk molentje staat, namelijk de Tiendwegse molen. Deze heb ik nog maar één keer eerder bezocht, dat was maart vorig jaar, toen nog samen met Bas. Met de buggy en al in de trein, om vervolgens daarvandaan richting molen te lopen.
Met een molen bezoeken bedoel ik overigens niet per se dat ik er dan binnen kom, het gaat me eigenlijk vooral om het bekijken ervan en wat plaatjes schieten. Dat is voor mij meestal al leuk genoeg. Kers op de taart is het wel, als de molen in kwestie ook draait. Dat is toch wel het mooist!!
Ik had een wat toeristische route uitgestippeld omdat ik de rechtstreekse route naar Hardinxveld altijd nogal saai vind. Dus reed ik gezellig door Giessenburg en Giessen-Oudekerk (waar ik jaren geleden eens een flinke smak heb gemaakt), om uiteindelijk bij de molen uit te komen. Die ook nog eens draaide, fantastisch!
Het smalle karrenpad op gelopen wat naar de molen leidt, aan weerskanten omgeven door idyllische slootjes en wilgen en vervolgens wat plaatjes geschoten. Nu vind ik de foto’s zelf niet helemaal geweldig, het licht kwam net van de verkeerde kant naar m’n zin en wipmolens vind ik op de één of andere manier altijd wat lastig te fotograferen vanwege hun vorm (grote kans op perspectiefvertekening) en omdat ze vrijwel altijd erg donker van kleur zijn. Zelfs in vol zonlicht is het dan vaak meer een silhouet.
Maar, ‘t is evengoed een molen en als je van molens houdt, vind je alles waar wieken op zitten leuk! Dus maakte ik wat foto’s en ook wat filmpjes voor de compilatievideo die ik later op mijn Instagram heb geplempt en ben ik vervolgens weer naar de straat gelopen om aan de terugweg te beginnen.
Die was wel een stukje saaier dan de heenweg. Gewoon langs de parallelweg en over het fietspad langs de A15 ‘immer gerade aus’ naar Gorinchem. Maar de heenweg was lekker toeristisch geweest en ik had weer een molentje gefotografeerd, dus dan is de terugweg vaak gewoon een kwestie van ‘de kortste weg naar huis’.
Sowieso waaide het de hele dag ook al flink wat ik goed aan m’n bovenbenen voelde, dus dan wil je op een gegeven moment ook gewoon wel zonder al te veel omwegen naar huis. Het was een leuk ritje, goed voor zo’n 30 km en leverde dus ook weer het nodige beeldmateriaal op.
