Mijn blog is inmiddels haast een soort van ‘molenblog’ geworden. Ik hou van variatie, maar aan de andere kant heb ik ook zoiets van: Ik vind dit heel leuk, hou hiervan, dus vind ik het ergens ook onzin om mezelf te dwingen voorál ook artikelen over ándere onderwerpen te schrijven, zodat het niet te veel ‘molen’ wordt. Wat mij betreft, is er niet snel genoeg ‘molen’ in mijn leven, dus gewoon lekker doen!!

Dinsdag was ik ook weer op de molen te vinden, De Twee Gebroeders in Aalburg dit keer. Hier was ik nog niet zo lang geleden ook nog, toen ik een noodzakelijk uitstapje naar de tandarts combineerde met de molen. Ik kreeg een zenuwbehandeling (bij de tandarts dus, niet op de molen, lol) en moest een paar weken later weer terugkomen om de definitieve vulling te plaatsen. Afgelopen dinsdag dus!

Die paar uur op de molen waren weer ‘goud’ als vanouds en ik heb dit keer zelfs door stom toeval, een item van mijn bucketlist kunnen afstrepen: Ik wilde namelijk al heel lang graag eens een zonsondergang meemaken vanaf een molenstelling. Check! En dan ook nog het geluk dat het zo’n mooie was, met zoveel kleuren en wolkjes.

Ook maakte ik weer de nodige foto’s. Ook hier weinig variatie voor mijn doen (wieken, wieken en nog meer wieken), maar ik word hier nu eenmaal heel gelukkig van. Zet me op een draaiende molen en ik kan uren naar de voorbij suizende wieken kijken.

Het leuke van fokwieken waar deze molen er dus twee van heeft, is dat die vaak ook een heel bijzonder en ‘eigen’ geluid maken. Deze in (Wijk en) Aalburg zuchten. Dit, in combinatie met het repeterende ritme, maakt mij dus echt helemaal zen!

Waar word jij helemaal zen van?