Woensdagavond was Sven (de molenaar) hier en vroeg of ik het leuk vond om vrijdag naar de molen in Aalburg te komen. Maar omdat het vrijdag uiteindelijk nogal hectisch zou worden, hebben we daar toch maar weer vanaf gezien. Toch kruipt ’t bloed soms waar het niet gaan kan…
Omdat hij toch al niet lekker in zijn vel zat, besloot ik vrijdag rond ’t middaguur dat ik alsnog naar Aalburg zou gaan, vergezeld van een appeltaartje wat ik nog in de stad ben gaan halen. Gewoon even een hart onder de riem steken, of beter gezegd: een taart. Desnoods bleef ik voor hooguit een uurtje.
Ik had de Molenhopper (taxi) besteld en een constructie bedacht dat ik me ongeveer een kilometer voor de molen af zou laten zetten, omdat de molen zelf niet binnen de zones valt, maar je de Valys uiterlijk een dag van tevoren moet bestellen. Dankzij een aardige taxichauffeur die toch de hele dijk uit moest, werd ik alsnog bij de molen zelf gedropt, waar ik een stomverbaasde Sven aantrof toen ik de drempel over stapte.
Uiteindelijk bleef het niet bij ‘uiterlijk een uurtje’, daar wilde hij niets van weten. Dus ben ik de hele middag op de molen gebleven en ’s avonds ook nog mee naar Veen. Er was nog een molenaar die ik inmiddels ook wat beter ken (Leo). Die vertelde me veel over malen en het beoordelen van de kwaliteit van meel. Superleerzaam!
Ook een paar keer zelf de molen mogen laten draaien en stil zetten (de vang lichten) en weer wat nieuwe termen geleerd voor in mijn ‘molenboekje’. Ondanks dat ’t lichten of opleggen van de vang een relatief eenvoudige handeling is, blijf ik het een machtig mooi idee vinden dat je als klein mensje gewoon die grote, indrukwekkende molen stil kunt zetten of kunt laten draaien. Gaat denk ik ook niet heel snel vervelen!
Tussen de bedrijven door ook weer de nodige foto’s gemaakt en diverse korte stukjes gefilmd, waar ik thuis een compilatievideo met muziek van in elkaar heb gedraaid. Dit keer ben ik ook op alle zolders geweest, tot op de kapzolder, al kun je met een kleine ladder zelfs helemaal in de nok komen, dat komt ook nog wel een keer!
Nadat alle benodigde meel gemalen, geplet, gebuild en opgezakt was en de boel aan kant, met de ‘meelmobiel’ met dit keer Gerard (de partner van Sven) aan ’t stuur naar Veen, waar ik vervolgens een poos gewandeld heb met ’t hondje, terwijl Gerard Sven weer is gaan ophalen die intussen boodschappen was doen. Multitasking!
Lopen met Doortje (officieel Dolores, roepnaam Dorus of Doortje) vind ik sowieso fijn. Ben er nog altijd niet aan toe om zelf weer aan een nieuw hondje te beginnen en met het oog op de molenaarsopleiding weet ik ook niet of dat echt praktisch is, omdat je dan toch vaker en langer van huis bent, maar zo af en toe met dit lieve diertje kunnen lopen (toevallig ook een Parson Russell net als Bas, alleen dan een heel andere vacht en iets kleiner), is dan een prachtig alternatief! Ze is echt m’n vriendinnetje!
In Veen ook gegeten (Sven had heerlijke spaghetti gekookt, multitalentje) en rond half negen weer met Gerard in de ‘meelmobiel’. Hij moest bardienst draaien in het gebouw van de fanfare in Nieuwendijk en omdat dat op de route van Gorinchem ligt, had ie aangeboden mij dan thuis te brengen. Ik hielp mee met de bardienst en ondanks dat ik zoiets nooit eerder heb gedaan, vond ik het hartstikke leuk en liep alles gesmeerd. Daarna dus weer thuis in Gorinchem afgezet na een onverwacht(e) leuke dag!