Het eind van de challenge begint nu echt in zicht te komen, ergens een raar idee dat die bijna dertig dagen die haast onoverkomelijk leken, er nu toch bijna op zitten. Ik ga er wel een snelle post van maken want ik wil dolgraag m’n bed in na vannacht maar 3 uur te hebben geslapen en vandaag een best stuk te hebben gefietst.
De dag begon dus niet zo lekker na een wel heel kort nachtje met veel spanning en onrust en helaas bleef dat gevoel hangen en dan is het soms echt lastig om mezelf op zo’n moment bezig te houden en hoop te blijven houden dat dat rotgevoel echt wel weer een keer overgaat.
Dus vond ik het wel een goed idee om op pad te gaan met de fiets. Het waaide best hard, maar was ook mooi weer met een best prima temperatuur en omdat ik juist wel ff zin had om lekker met m’n kop in de wind te rijden, stapte ik vanmiddag op de fiets. Idee was om een rondje Werkendam te doen en dan op de terugweg even wat foto’s te maken van de Vervoorne molen, maar ik besloot halverwege dat ik wel weer eens in de Biesbosch wilde kijken en heb daar dus ook nog een heel stuk gereden.
Op de terugweg inderdaad ook nog langs de Vervoorne molen, die tot m’n blijdschap draaide. Nóg leuker werd het, toen ik ook in de molen kon komen kijken en ‘t ding van onder tot boven heb gezien en zelfs mee mocht helpen met uitspannen.
De molenaar heb ik ook al eens vaker gezien, dus dat was leuk, een cadeautje op een dag die ondanks de fijne fietstocht, toch knap lastig was. Maar ik doe in elk geval mijn best om mezelf af te leiden en m’n angsten en twijfels de baas te blijven. Al lukt ‘t niet altijd, maar ik hou mezelf dan voor dat dit écht niet permanent is. Mindset…
