De laatste tijd droom ik behoorlijk veel. Het fenomeen dromen is eigenlijk niet anders dan een uitlaatklep van je geest, om indrukken, gebeurtenissen et cetera van de dag te verwerken, af te laten vloeien. Ik zal dus ook niet de enige zijn die meer, vaker en intensiever droomt in periodes dat ik meer stress ervaar. Onthouden doe ik ook niet alles, maar sommige dromen zijn zo bijzonder of juist bizar, dat ze me wel bijblijven.

Ik droom de laatste tijd ook opvallend vaak over molens. Wat niet zo gek is, aangezien ik een aardige ‘molengek’ ben en inmiddels ook steeds meer ingeburgerd ben geraakt in het wereldje, ook al ben ik nog altijd niet gestart met mijn opleiding, maar dat komt goed en het is fijn dat ik me zelfs nu al een geaccepteerd lid van ‘de club’ voel. :-D

Gister had ik dus ook een droom over een molen. Soms zijn het exemplaren die ik al lang en breed ken, soms ook molens die ik nooit heb gezien en waarvan ik niet eens weet of ze wel echt bestaan. De droom die ik dit keer had, ging over een joekel van een standerdmolen. Echt een uit de kluiten gewassen apparaat. Bij zo’n type molen en trouwens ook bij wipmolens, moet je via een trap aan de buitenkant ‘t bovenhuis in. En deze had een wel héle hoge steile trap en zonder leuning.

Trappen klimmen

So far so good, want ik klauter wel vaker als een aapje molentrappen op, wel of geen leuning boeit me geen moer. De moeilijkheidsgraad in deze droom was echter, dat de bewuste trap bovenaan een soort slag had. Denk aan een wenteltrap, of eigenlijk nog meer aan een wokkel. De enige manier om in het bovenhuis te komen, was dus om op behoorlijke hoogte een soort ‘overstap’ te maken en dat was niet ongevaarlijk

Maar terug was niet echt een optie. Er stonden beneden allemaal mensen te kijken en er hangt me iets van bij dat ‘t een soort opdracht was, in het kader van de molenaars-opleiding waar ik dus nog aan moet beginnen. Laatste wat ik me herinner van die wat aparte droom, is dat ik op daar op ettelijke meters hoogte op ‘n loeisteile trap zónder leuning en mét knikkende knietjes stond te denken of ik die ‘overstap’ kon en durfde te maken zonder het hele pleuriseind naar beneden te lazeren en m’n nek te breken.

Of zo’n droom dan ook nog een bepaalde symboliek heeft, vraag ik me dan af. Niet bij elke droom, maar wel de wat meer… bijzondere exemplaren. Misschien wel, misschien ook niet, dat is ook weer ‘t leuke en ongrijpbare van dromen. Ik bevind me wel midden in een soort van nieuwe fase in m’n leven, een leerproces, een groeiproces.

Een overgangsfase, zoals de psychologe die ik een paar dagen geleden sprak, het zo mooi benoemde. En ik ben dus best wel bang voor verandering, vind het erg moeilijk, ongrijpbaar, onoverzichtelijk. Heeft ook te maken met m’n hang naar controle. Ik wil al m’n schaapjes op het droge hebben, hou van overzicht. Niet per se in huis (daar ben ik soms de chaoot in eigen persoon), wél in de bovenkamer. Of zal ik het in dit geval bovenhuis noemen? Hoe mooi een verandering ook is, het is ook wel een beetje eng!

Dus ja, het zou zomaar kunnen dat deze droom een bepaalde symboliek bevatte, ik geloof daar sowieso wel in. Als kers op de taart zegt droominfo (kon het niet laten) dat dromen over op ‘n trap staan, blijdschap en geluk voorspelt. Of zo’n idioot steile molentrap daar ook onder valt weet ik niet, maar het idee is goed!!

Onthoud jij (soms) ook je dromen?

  • ig_es_is_post_notified: 1