Het bleef deze week behoorlijk stil op mijn blog, op deze post na. In de loop van de week ging ik al steeds verder achteruit en sinds het weekend heb ik met een terugval te maken die een stuk heftiger is dan ik had kunnen vermoeden.

En dan valt er weer een hoop weg. Dingen zijn niet meer leuk, alles kost moeite, ik wil eigenlijk m’n bed niet eens meer uit. Maar omdat ik ook onrustig word van het almaar groeiende lijstje van dingen die moeten, ga ik er toch maar mee aan de slag. Zo ook mijn blog en dit weekoverzicht. Veel leesplezier!

maandag 6 november

Maandag was nog best redelijk. Ik had de tweede intake voor m’n therapie bij Yuiius (gister zou de eerste echte sessie zijn, maar die heb ik afgezegd omdat ik er niet toe in staat was) en na het gesprek ben ik zelfs nog met trein + fiets naar Arkel geweest voor een flanellen dekbedovertrek wat ik héél graag wilde. Ik dronk een latte bij Lunchroom Arkel en ondanks dat het eigenlijk te veel van het goede was, fietste ik daarna naar huis, in plaats van weer de trein te pakken.

Bij de kringloop scoorde ik nog een leuk asbakje met molen opdruk voor Sven en later maakte ik de foto’s van mijn nieuwe overtrek (de rechtse, links had ik al) en een aantal foto’s van molen ‘De Hoop’ met roze wolkjes waarvan je er hier één ziet.

dinsdag 7 november

Even weg geweest om een pakketje op te halen bij het pakketpunt en onderweg de eerste twee foto’s gemaakt. Ik had op Vinted dit leuke vintage mosterdpotje gekocht met een opdruk van een molen, vind ‘m echt schattig!

Verder deed ik de afwas met een tompouce schuursponsje van de HEMA, maakte een foto van de Lingehaven met een dramatische lucht erboven op weg naar de Spar en ging ik die avond bij Sander op bezoek voor zijn verjaardag. Ik was eigenlijk veel te moe, maar wilde niet afzeggen omdat ik dat zo lullig vond. Op weg naar huis maakte ik de reflectiefoto in de winkelstraat. Vind ‘m wel wat hebben.

woensdag 8 november

De post bracht de geborduurde handdoeken die ik bij borduurstudio Van Miran had laten maken voor Sven en Gerard. De molen is ook echt hun eigen ‘De Hoop’ in Veen. Ik had een silhouet gemaakt van mijn tekening, deze gevectoriseerd en daar een ontwerpje van gemaakt met hun namen. Vind ze echt prachtig geworden!

Verder had ik een afspraak bij de kapper voor m’n haar en wenkbrauwen en ik zette de kat op de foto die lekker zat te koekeloeren vanuit haar rode speeltunneltje.

donderdag 9 november

In de tweede helft van de week merkte ik al dat ik me steeds slechter ging voelen. Ik had veel spanning over het feestje van Sven en Gerard op 11 november. Ik kom al een half jaar bijna nergens meer qua bezoekjes. Feestjes, drukte en veel mensen vind ik in mijn normale doen al lastig, dus dit was echt een groot ding waar ik ook al een maand in toenemende mate spanning over had. Zeker nu het zo dichtbij kwam.

Sven kwam donderdagavond nog een poosje langs wat ik erg fijn vond en ik heb ook nog zijn haar geknipt. Verder zette ik Chaya op de foto die nogal boos leek te kijken naar het katje naast haar. Dit is zo’n telefoonhoudertje wat bij de Hema vandaan komt. Ik had namelijk ook een beeldbelafspraak met mijn nieuwe psychiater, daar is zo’n ding best handig voor.

vrijdag 10 november

Vrijdagavond begon ik maar vast met inpakken van de cadeautjes voor het feestje de volgende dag. Ik had geen idee hoe ik er zaterdag aan toe zou zijn, dus het kon maar vast gebeurd zijn. Verder kookte ik tomatensoep met zo’n kitje van Albert Heijn. Best snel klaar, gemakkelijk en erg lekker.

zaterdag 11 november

Zaterdag was dus de dag van het feestje. Ondanks dat ik pas om acht uur ‘s avonds opgehaald zou worden door de taxi, liep ik de hele dag op m’n klokje te kijken. Ik was zo vreselijk nerveus. Overdag bracht ik nog de finishing touch aan voor de cadeautjes en begon ruim twee uur voor vertrek al met mezelf omkleden en klaar maken. Met het idee een poging te doen om er in elk geval nog een beetje leuk uit te zien, in de hoop te camoufleren dat ik van binnen alleen maar spanning en ellende voelde.

Tijdens het feestje ging het helaas niet zo goed. Ik kreeg binnen het half uur al een enorme paniekaanval en ben naar buiten gevlucht zodat niemand iets aan me zou merken en ik ook niemand tot last zou zijn.

Ik kon mijn jas niet vinden en heb uiteindelijk best een poos buiten gelopen omdat de paniekaanval maar niet wilde stoppen. Eenmaal terug schaamde ik me erg, omdat ik zo lang was weggebleven, ik voelde me een eersteklas aansteller en drama queen en ik was verdrietig dat ik niet eens kon genieten van iets wat ik leuk zou moeten vinden.

Op de laatste foto zie je Sven (met de witte schoenen) en Gerard (met de roze toeter) samen met andere muzikanten wat deuntjes blazen. Ik werd om half 12 opgehaald om naar huis te gaan. De taxichauffeur had meteen door dat het echt niet goed met me ging en daaruit ontstond bijzonder genoeg een heel fijn gesprek. Hij had zelf ook een depressie doorgemaakt en begreep me. Dat was fijn.

zondag 12 november

Van zondag helaas geen foto’s. Bijna de hele dag op bed gelegen en dat is niet de meest fotogenieke plek. Sowieso is de zin om iets te doen ook weer weg en vind ik opeens alles weer moeilijk. Zelfs een klein boodschapje bij de Spar geeft me alweer stress. Het voelt net alsof ik weer twee maanden terug in de tijd ben qua herstel en ook alsof ik gefaald heb. Voorlopig maar weer even kiezen op elkaar dus, in de hoop dat het snel weer wat beter wordt…