Afgelopen zaterdag was ik nog in Leerdam waar ik dit artikel over schreef, een dag later zat ik begin van de middag op een plek die weliswaar dicht bij huis is, maar waar ik nog nooit eerder was geweest, namelijk het muziekgebouw van harmonieorkest De Bazuin. Weer eens wat anders!
Ik was op Facebook iets tegengekomen over culturele zondag en wat er die dag zoal te doen zou zijn. Nu vind ik mezelf niet heel erg cultureel aangelegd, maar soms zijn er toch dingen waarvan ik denk dat ze weleens de moeite waard kunnen zijn voor mij als zelfbenoemd cultuurbarbaar. 
Zo sprak de vermelding over ’t voorjaarsconcert me aan en besloot ik er gewoon naartoe te gaan. Het was nog gratis ook!
Ik heb dit soort muziek (fanfare, harmonie) het afgelopen jaar echt leren waarderen. Ik dacht altijd dat het vooral veel ‘hoempapa’ was, maar daar blijk ik me in vergist te hebben. De ‘hoempapa’ is er ook, maar het is veel meer dan dat alleen!
Ik heb dit muziekgenre vooral leren kennen door Sven, die ook een blaasinstrument speelt (euphonium) en soms ontdek je dat je iets waarvan je nooit dacht dat je het mooi zou vinden, juist erg kunt waarderen. Ook zeker niet alles, ik heb een voorkeur voor rustige, melodieuze stukken, maar er is wel een wereld voor me opengegaan!
Het verschil tussen fanfare en harmonie is overigens dat er bij fanfare alleen koperen instrumenten worden gebruikt in combinatie met trommels en bij harmonie zijn er ook houten instrumenten, denk bijvoorbeeld aan een klarinet. Op deze internetpagina staat overigens een heel duidelijke uitleg van de verschillen.
Het voorjaarsconcert van De Bazuin begon om 13:00 uur en er werd gestart met het opleidingsorkest, onder leiding van dirigente Sterre. Later werd het stokje (letterlijk) overgenomen door dirigent Jos die het ‘grote’ orkest begeleidde. Er werd een heel afwisselende mix van muziekstukken gespeeld, waardoor er voor iedereen wel iets bij zat en zeker niet ging vervelen! Het concert duurde ongeveer een uur en de zaal was goed gevuld met belangstellenden.
Ik vond het leuk om erbij geweest te zijn en wie weet dat ik nog wel een keer ga als er weer eens een concert is. Het was een leuk, niet al te lang en lekker laagdrempelig uitje voor mij en dus wilde ik er ook iets over schrijven! Foto’s heb ik niet veel, maar de videocompilatie die ik naderhand van alle korte stukjes die ik heb gefilmd in elkaar heb geknutseld, vind ik sowieso ook het meest de moeite waard.
