Afgelopen dinsdagavond verveelde ik me nogal, dus besloot ik ondanks de dreigende regen, toch naar buiten te gaan. Even kijken bij molen ‘De Hoop’, waar ik op het plekje ging zitten wat vorig jaar lange tijd mijn favoriet was, namelijk de oude bovenas van de molen (deze is vervangen in 1995 door de huidige).
De regen kwam inderdaad, maar ik was voorbereid en stak de paraplu op die ik in m’n rugtas had zitten. Moet een maf gezicht zijn geweest; ik zittend op een oude molenas met een paraplu boven m’n kop. Maar ik zat daar eigenlijk best prima!
Niet veel later hoorde ik iets piepen achter me, ik dacht aan zo’n gemeentewagentje, maar dat zou wel aan de late kant zijn geweest. Vervolgens liepen enkele mannen in brandweerkleding op de molen af en ik legde direct al de link met een oefening, want gelukkig was er niets te zien (of te ruiken) aan of bij de molen. Het gepiep kwam van de brandweerauto die nog een stukje verderop stond.
En dan zit je dus zomaar ‘first row’ bij een brandweeroefening bij de molen. Ik heb Brandweer Gorinchem vaker zien oefenen, meestal Buiten de Waterpoort, maar nooit eerder bij één van de molens. En als molenliefhebber en hopelijk binnen een paar jaar vrijwillig molenaar, is zoiets natuurlijk heel interessant om mee te maken!
Voor zover ik kon zien, zijn ze de molen niet in geweest, maar het ging vooral om het goed inschatten en berekenen van de afstand van de auto tot de molen. Die arm met zo’n bakkie eraan waar de brandweerlieden in staan, moet wel genoeg ruimte hebben om uit te kunnen strekken, maar ook weer niet zó veel dat ie tegen de molen botst of er een wiek af ketst. Ik hoorde ze vooraf ook al overleggen over afstanden en zo.
De brandweerwagen stond namelijk met de neus van de molen af en dat lijkt me toch een heel wat grotere uitdaging dan dat je gewoon kunt kijken waar je moet ‘richten’. Na het bepalen van de juiste positie van de ladderwagen, werden de stabilisatiepoten uitgezet, klommen 2 mannen in het ‘bakkie’ en ging de ladder met platform langzaam maar doelgericht omhoog richting molen.
Eerst helemaal ter hoogte van de kap en askop, daarna daalde hij af naar de stelling waar met een ‘landing’ geoefend werd. Knap parkeerwerk, want zo’n stelling is niet al te breed, er zit een hek ‘in de weg’ en ’t bevat een hoop hout wat dus kwetsbaarder is dan metaal of steen en je wilt zo’n eeuwenoud monument liever niet beschadigen!
Vervolgens daalde de ladder weer af, werden de heren weer op de grond geparkeerd en ging de ladder met een elegante zwaai over mijn hoofd weer rustig terug in positie op de auto. Prachtig om te zien. Toch wel een vak apart, zo’n ladderwagen besturen en bedienen en bij het ‘echte werk’ dan ook nog onder tijdsdruk en de nodige stress van een gebouw wat in lichterlaaie staat. Respect!
Kort nadat de brandweerwagen weer van het toneel was verdwenen, ben ik zelf ook weer van ‘mijn’ molenas geklommen en huiswaarts gegaan, ik had wat stukjes gefilmd en ook de nodige foto’s gemaakt. Ik was wel benieuwd of daar wat bruikbaars bij zat. En zowel de korte videocompilatie die ik in elkaar heb gezet als de foto’s zie je hier.
Heb jij weleens een brandweeroefening van dichtbij meegemaakt?
