Het was ergens vorig jaar lente, dat het met Sven ter sprake kwam dat hij eigenlijk wel graag een website wilde voor z’n twee molens en het bijbehorende molenwinkeltje. Er werd wat op los gefantaseerd wat hij zou willen en ik had ’t idee om een header te tekenen met de naam van de website geplaatst op een molenbaard.
Ondanks dat Sven op de hoogte was dat ik ook websites kan bouwen, had hij bewust niet gevraagd of ik dat voor hem wilde doen. Omdat hij wist dat ik wat slechte ervaringen heb gehad met mensen die enkel van me wilden profiteren en hij ook wilde voorkomen dat er ongemakken in onze verstandhouding zouden ontstaan. Ik vond dat erg waardevol en was hem daar dankbaar voor.
Maar ruim een jaar later was er nog altijd geen website en toen ik begin augustus op een nacht droomde dat ik er één voor Sven had gebouwd, zette me dat aan het denken. Wat als ik gewoon zou aanbieden dit voor hem te doen? Dan is de insteek al heel anders dan wanneer het me gevraagd zou worden, zou ik geen druk ervaren en zou ik op die manier toch iets voor hem kunnen betekenen, uit eigen initiatief.
Ik dacht er goed over na, want ik weet uit ervaring (ik heb ’t eens uitgerekend, ik ben een kleine 30 jaar geleden al begonnen met webdesign) dat er enorm veel tijd in zo’n project gaat zitten, zeker als er nog niets is. Geen hosting, geen domein, nada.
Toch besloot ik het voorstel uiteindelijk te droppen bij Sven en ik merkte dat ik zelf al enthousiast werd van ’t idee om weer eens ‘echt’ met webdesign aan de slag te gaan. Ik doe natuurlijk het nodige aan onderhoud en upgrades aan mijn eigen website, maar dat is toch anders dan een complete site uit de grond stampen.
Lang verhaal kort: die site ging er komen! Sven vond het een goed idee. Ik geloof dat het nog dezelfde dag was, dat ik bij de hosting provider waar ik zelf al zo’n 20 jaar zit en uitstekende ervaringen mee heb, een domein plus hosting voor hem aanvroeg.
Ik had er oprecht veel zin in en juist omdat ’t mijn eigen aanbod was en er wederzijds vertrouwen is, voelde ik me als een vis in ’t water bij dit project. Ik heb nog nooit iets verdiend met websites bouwen, maar geld is voor mij ook geen drijfveer. Dat geeft alleen maar ongemak. Er plezier en voldoening uit halen en geen enkele druk ervaren, dat is wél belangrijk voor mij.
En vervolgens ging het balletje rollen. WordPress installeren, thema uitzoeken, basis structuur maken, e-mailadressen en een database aanmaken, de belangrijkste plug-ins installeren. Het complete pakket. Van niets, iets moois maken, dát was mijn doel.
Nadat de basis was gelegd, begon het invullen van de eerste pagina’s en vervolgens het aanpassen van lay-out, stijl en kleuren, instellen van SEO (zoekmachineoptimalisatie), productfoto’s maken. Eigenlijk werk je van groot naar klein: op ’t laatst echt de finesses die bijna niemand opmerkt, maar die het gebruiksgemak of de uitstraling van de website onbewust toch nét dat beetje extra geven.
Mijn enthousiasme groeide met de dag en ik heb echt alles uit de kast getrokken om de site zo min mogelijk ‘mainstream’ te maken. Bij WordPress werk je weliswaar met een thema, maar degene die ik uiteindelijk koos voor de Maasdijk Molens site heb ik zódanig verbouwd, dat er, behalve de breedte van het witte deel waar de content op staat, werkelijk niets meer origineel is.
Ik gaf Sven intussen opdracht om tekst te schrijven voor een aantal van de pagina’s. De rest had ik inmiddels zelf al ingevuld. Er kwam ook een pagina met foto’s van de molens, op dat moment alleen materiaal uit m’n eigen collectie, maar ik heb van beide molens inmiddels ook aardig wat foto’s. 
Een prijslijst volgde en er kwam een blogpagina, Google reviews, ’n directe link naar Whatsapp en Messenger en meer toevoegingen die de site net nog wat leuker en gebruiksvriendelijker maken. Zeker op internet geldt dat je ’t mensen zo gemakkelijk mogelijk moet maken, ze klikken sneller weg dan je met je ogen kunt knipperen!
De lijst van aanvullingen en aanpassingen was haast eindeloos, ik werkte ruim tweeënhalve week lang bijna non-stop aan de website, vaak tot diep in de nacht. Ik verloor mezelf helemaal in het schrijven van lappen CSS code, bijpassende illustraties maken en de website tot in de kleinste puntjes finetunen. ’s Avonds praatte ik Sven weer bij over alle nieuwe ontwikkelingen.
De laatste ‘grote’ klus was het idee van de website titel op een tekening van een molenbaard. Dat idee stond nog steeds overeind en ondanks dat ik daar wel een beetje tegenop zag omdat ik al een jaar niet mee getekend had en bang was dat mijn eigen perfectionisme me gruwelijk in de weg zou gaan zitten, ben ik er toch voor gegaan en tekende in achttienenhalf uur (dat is inclusief aanpassingen die ik later nog heb doorgevoerd) de header die inmiddels bovenaan de website prijkt.
Ondanks dat de site vanaf het begin al online stond (je kunt niet aan een WordPress site werken zonder dat ie op internet staat), was de ‘officiële lancering’ afgelopen zaterdag. Ik had zelf deze datum voorgesteld, omdat ik van doorpakken hou en mezelf goed genoeg ken om te weten dat ik anders eindeloos aan de gang blijf en doorsla in mijn perfectionisme, zolang mijn brein geen seintje krijgt dat het ‘af’ is.
Screenshot van Facebook bericht
Bovenstaand berichtje tikte Sven op zijn Facebookpagina en de websitestatistieken ontploften die dag zo’n beetje. Toch kon ik het niet laten om in de dagen erna hier en daar nog wat aan te passen. Opeens zag ik dingen aan de header die ik niet helemaal oké vond en dan ben je zomaar weer een paar uur verder.
Ook installeerde ik een like knop voor de blogberichten en iets waarmee je automatisch een bedankje krijgt als je een reactie hebt geplaatst. Weer enkele CSS-aanpassingen, nóg meer foto’s van de molens (dit keer uit Sven z’n collectie) en zo nog het één en ander. Te veel om op te noemen!
Bij dit soort grote projecten, mijn enorme drang naar perfectie en zelfs nadat het ‘af’ is toch nog aanpassingen doorvoeren, moet ik vaak denken aan de beroemde uitspraak van Leonardo da Vinci: “Art is never finished, only abandoned.” En in zekere zin kun je van een website ook wel zeggen dat het een bepaalde vorm van kunst is.
De website zal in de komende tijd overigens qua content nog verder worden aangevuld, maar dat gaat meer over informatie en teksten die Sven zelf gaat schrijven en aangezien ‘druk’ elke dag op z’n agenda staat, moet hij daar tijd voor hebben én nemen, maar dat heeft ook geen haast allemaal.
De site is functioneel, SEO doet zijn werk goed, ik ben intussen zelf ook nog met een stukje ‘PR’ bezig om te zorgen dat de website her en der vermeld wordt en eventuele incorrecte informatie ook wordt aangepast. Zo zie je maar, hoe iets als een droom kan leiden tot een mooi en creatief project met een blije mulder als gevolg. Dat voelt goed!
Het volgende project heeft zich inmiddels ook al aangediend nu ik nog in zo’n lekkere flow zit: Ik ga aan de slag met het ontwerpen van een nieuw logo voor EstrellaWeb en wil onderhand ook wel eens een andere achtergrond. Hoe dat verder gaat, zie je vanzelf als je mijn site bezoekt!
De website is te vinden op MaasdijkMolens.nl.
Hoe vind jij ‘m geworden?
