Ik had beloofd nog een artikel te schrijven (met foto’s) over vorige week zondag. De bedoeling was om dat al eerder te doen, maar omdat ik nog steeds niet helemaal hersteld ben van de griep en daardoor ook aanzienlijk minder energie heb, kwam het er dus niet van. Sinds een dag of twee gaat ’t weer de goede kant op, dus ik hoop met een paar dagen weer redelijk ‘de oude’ te zijn.
naar de kerk
Vorige week zondag (15 september) ben ik met Sven naar Heusden geweest, we hebben samen een kerkdienst bijgewoond in de Sint Catharinakerk en daarna nog wat rond gewandeld en één van de molens bekeken. Als kind kwam ik met enige regelmaat in deze kerk in Heusden en ik vond het bijzonder dat Sven sinds een tijdje uitgerekend naar deze kerk gaat en ik vroeg of ik een keer mee mocht.
Deze zondag ging ik dus mee en het was ook startzondag, begin van het nieuwe kerkelijke seizoen. wat gepaard gaat met een feestelijk tintje. Zo was er na de dienst eten en drinken, een stormbaan voor de kinderen en ik zag zelfs sjoelbakken staan.
De dienst begon rond half tien en ondanks dat ik jaren niet in de kerk ben geweest, voelde ik me direct op mijn gemak. Het scheelde ook dat Sven erbij was, maar toch. Het klinkt misschien wat zweverig of zo, maar het afgelopen jaar ben ik weer dichter tot het geloof gekomen, nadat ik daar jarenlang angstvallig vandaan ben gebleven.
over geloven
Ik heb een christelijke opvoeding en scholing gehad, maar als volwassene heb ik het geloof eigenlijk min of meer de rug toegekeerd, omdat ik merkte dat niet alles is wat het lijkt en het ook té vaak gebeurt dat de mensen die zich voordoen als zeer vroom, ondertussen helemaal niet zo ‘goed’ zijn. En bij die ‘club’ wilde ik niet horen!
Toch kent geloof vele vormen en uitingen en heb ik ontdekt dat het vanuit je hart en gevoel moet komen en niet zozeer uit boekjes en van (door mensen bedachte) regeltjes. Je kunt die gebruiken als inspiratie, maar er uiteindelijk je eigen invulling aan geven. Doordat ik daarin meer vrijheid ben gaan ervaren, sta ik er meer voor open.
warm bad
Zoals ik al schreef, voelde ik me meteen op mijn gemak en opvallend was dat ik als ‘vreemde eend in de bijt’ toch direct door verschillende mensen werd verwelkomd, wat een heel fijn en warm gevoel gaf. Een enkeling herkende me zelfs van vroeger, toen ik daar kwam met m’n ouders of met opa en oma. Da’s toch al even geleden!
Wat ik vroeger al fijn vond aan de kerk in Heusden, is dat het allemaal vrij modern is. Geen ‘zware’ toestanden en de preken zijn gewoon in Jip-en-janneketaal, heel begrijpelijk. Dat is dus nog steeds het geval, ook al is er inmiddels al lang en breed een andere dominee. Zingen heb ik overigens niet gedaan, dat is nog een brug te ver en sowieso kon ik de teksten op de schermen ook niet lezen. Mooi excuus. 
samen eten
Na de dienst stroomde iedereen naar buiten waar tafels klaar stonden met een heleboel eten. Er waren broodjes hamburger (of voor de liefhebbers een vegaburger) met salade en om te beginnen kon je koffie of thee met een stukje taart krijgen. Als toetje waren er zelfs nog lekkere yoghurtjes van Den Eelder.
Ondanks dat ik dus niet erg goed ben in contacten leggen en meestal al snel ongewild verzeild raak op mijn eenzame eilandje, heb ik toch wel een aantal mensen gesproken en dat was leuk en voor mij ook best bijzonder. Ik heb altijd ’t idee dat mensen mij sowieso niet zo interessant of leuk vinden om mee te praten.
naar de molen
Na het eten was er nog een kwis die Sven en ik onder onze nickname ‘meelmuisjes’ grandioos verloren en vervolgens was het tijd om te gaan. Heusden is een vrij kleine, maar knusse en gezellige vesting en er zijn ook drie molens. Degene die het meest bekend en waarschijnlijk ook het meest gefotografeerd is, is de havenmolen. Ook bekend als ‘nummer 1’. Daar zijn we een poosje geweest.
De molenaar was aanwezig en zoals dat gaat bij molenaars onderling, kwam er direct een gesprek op gang tussen hem en Sven en in de tussentijd was Gerard ook gearriveerd, die vanuit Veen op de fiets naar Heusden was gekomen. Ik heb de molen ook van binnen bekeken, al was het vrij druk omdat het ook nog Open Monumentendag was en ik kreeg het wat benauwd van zoveel mensen in zo’n kleine ruimte.
rondje vesting
Vervolgens nog wat rondgelopen door de vesting en hier en daar binnen gekeken bij gebouwen die opengesteld waren vanwege Monumentendag. Helaas kreeg ik steeds meer last van mijn rug (waar ik al weken mee loop) en werd het zo erg dat ik me mentaal ook steeds ellendiger ging voelen door de pijn.
Maar ik kom niet vaak in Heusden, wilde ook graag wandelen en rondkijken en daarnaast wilde ik me niet laten kennen. Toch trok ik het op een gegeven moment na de zoveelste trap echt niet meer en stond huilen me nader dan het lachen. Toen heb ik toch maar eerlijk aangegeven dat ik vreselijk veel pijn had en niet meer verder kon.
Het liep inmiddels toch al tegen eind van de middag dus we hebben vervolgens de auto weer opgezocht en zijn weer teruggereden. Nog wel met een korte stop bij de molen in Aalburg, omdat ik daar graag even wat foto’s van wilde maken. Helaas had de blauwe lucht inmiddels plaats gemaakt voor grijs, maar ik heb in elk geval wat foto’s.
chill modus aan
Weer terug in Veen, kookte Sven heerlijke lasagne waar ik zó van genoot dat ik nog een keer opschepte, ik maakte nog wat foto’s van de beestjes en later hingen we met zijn drietjes op de bank voor de tv onder het genot van een borreltje.
Ondanks m’n pijnlijke rug en vermoeidheid, had ik een heerlijke dag gehad. Rond negen uur werd ik door de taxi opgehaald om naar huis te gaan en vervolgens werd ik krap een uur later ziek. Niet fijn, maar ergens ook wel weer de perfecte timing! Want ik had nu niet alleen een fijne zondag gehad, maar natuurlijk ook de vaartocht met de ‘Helena’ de dag ervoor. En beide dagen had ik niet willen missen!
Wat mooi dat je schrijft dichter tot het geloof gekomen te zijn bent na jaren … Nee ben ook geen kerkganger, maar wat je zegt; het moet van binnenuit komen, niet uit boekjes of regeltjes van mensen.
Dank voor je mooie woorden Leendert! En dat is precies ook wat ik zelf heb uitgevonden, dat ’t uit jezelf moet komen.