Nadat ik een paar weken terug bij het try-outconcert van een aantal orkesten was in Nieuwendijk, als een soort repetitie voor het Altena Streekfestival, leek het me ook leuk om op 12 oktober ook te gaan kijken. Het was de eerste keer dat ik dit evenement bezocht, maar omdat het vlak bij was en een kaartje maar een paar euro kostte, vond ik dat een leuk uitje voor een zaterdagmiddag.

Het programma van het Streekfestival duurde overigens de hele dag, maar ik was alleen bij het middagprogramma en dat was voor mij ook lang genoeg. Ik was er rond 13 uur tijdens de pauze en rond 13:30 begon het eerste orkest van het middagprogramma.

Kunst na Strijd

De eer om het middagprogramma af te trappen, was aan muziekvereniging Kunst na Strijd uit Woudrichem. Dit is overigens geen fanfareorkest maar een harmonie en ook meteen de enige uit de gemeente Altena, dus best uniek!

Ik vond dat ze mooie stukken speelden en zat er echt van te genieten. Ondanks dat ik inmiddels veel harmonie- en fanfarestukken ken, waren deze voor mij nog onbekend. Vooral bijzonder vond ik hu laatste stuk genaamd ‘The Air Race‘, waarin zelfs motorgeluiden van een vliegtuig werden nagebootst. Met blaasinstrumenten dus, gaaf!

Fanfare Wilhelmina

Vervolgens was het de beurt aan Fanfare Wilhelmina uit Dussen. Die heb ik al vaker zien spelen, omdat Sven en Gerard bij dat orkest zitten. De stukken die werden gespeeld, had ik dus al gehoord bij het try-outconcert. Vooral Marcia Gloriosa vind ik leuk. Nooit gedacht dat ik marsen ooit zou gaan waarderen, maar dat is toch gebeurd!

Ik zal het je nog sterker vertellen: na het try-outconcert eind september, ben ik minstens vier dagen lang met dat muziekstuk in m’n hoofd wakker geworden en vanmorgen was dat weer het geval! :-D Oorwurm van de bovenste plank dus! ;-)

Na de set van ‘Wilhelmina’ ben ik een poosje de zaal uit geweest, om met Sven en Gerard te kletsen. Daardoor heb ik het optreden van ‘Nooit Gedacht’ uit Almkerk gemist, al was de muziek via luidsprekers wel te horen in de centrale ruimte. Ze speelden onder meer Braveheart, wat ik meteen herkende omdat ik die in een lijst op Spotify heb staan. Maar van hen dus geen foto’s of videomateriaal.

Oefening en Uitspanning

Waar harmonieorkesten, fanfares en brassbands (meestal afgekort naar HaFaBra) een beetje een uitstervend ras lijken, zijn er in Brabant nog heel veel orkesten actief en in de gemeente Altena zit volgens mij in elk dorp wel een eigen muziekvereniging!

Zo dus ook in Wijk en Aalburg, waar Oefening & Uitspanning vandaan komt. Wat mij het eerst opviel, was dat ze er zo mooi uitzagen in zwart en bordeauxrood. Maar de muziek staat natuurlijk voorop en dat klonk supermooi, al ben ik natuurlijk een leek qua blaasmuziek. Maar ik luister niet alleen met m’n oren, maar ook met m’n gevoel.

Het leukste stuk vond ik ‘When the Saints go marching in’. Die kent iedereen, maar dit arrangement van Goff Richards was nét even anders met een stukje ‘swing’ erin. Dat maakte het verrassend. Hun complete uitvoering staat trouwens op YouTube zag ik net.

Dit orkest is trouwens een brassband, dus wéér een andere categorie. Het verschil tussen harmonie, fanfare en brassband zit ‘m in de gebruikte instrumenten, de zogenaamde ‘bezetting’ zoals ze dat noemen. Meer uitleg daarover vind je overigens hier.

Andels Fanfare Corps

Omdat ik in Andel ben opgegroeid, ben ik uiteraard bekend met dit orkest, ook zeker geen onbekende naam in de wereld van de blaasmuziek. Waar een klein dorp al niet groot in kan zijn. Een vroeger schoolvriendinnetje van mij speelde al bij AFC toen we nog op school zaten en speelt er overigens nog steeds.

Vorige week stond ik nog te kijken bij de infostand van AFC bij de Uitmarkt en gisteren, precies een week later, zag ik ze optreden. De door hen gespeelde stukken kende ik geen van allen, maar het leuke van muziek is dat er vaak een bepaalde voorspelbaarheid in zit, zodat je het toch goed kunt ‘volgen’.

Het stuk wat mij ’t meest aansprak was ‘Knocking at Heaven’s gate’ en dan met name het einde. In veel gevallen eindigt een muziekstuk met een zogenaamde ‘crescendo’, dit eindigde juist heel klein en heel beheerst gespeeld. Zoals gezegd heb ik nul verstand van blaasmuziek, maar zo spelen vereist wel de nodige skills naar mijn idee. Er zat sowieso ook véél variatie in het stuk.

Tot slot

En dan is er dus zomaar weer een middag voorbij. Rond half vijf was het weer pauze voordat de ‘avondploeg’ zou beginnen en ik werd tegen vijven opgehaald door de taxi met weer een iPhone vol foto’s en filmpjes.

Het materiaal van deze keer vind ik zelf overigens minder mooi dan die van het try-outconcert. Kwestie van iets grotere afstand en  minder (goed) licht. En ik ben dus nogal kritisch. Van de bijna 180 foto’s die ik maakte, zijn er zo’n 50 over. :-D

Behalve foto’s, heb ik ook wat stukjes gefilmd en daar een montage van gemaakt die ik zowel op Instagram als op Facebook gepubliceerd heb. En nu dus ook hier!