Spontane invallen zijn over het algemeen de leukste, zo had ik vorige week donderdag opeens het idee om de trein naar Beesd te pakken, om het prachtige Landgoed Mariënwaerdt weer eens te bezoeken. Toen Bas nog leefde, was het een traditie om er elke herfst te gaan wandelen, ook natuurlijk om mooie foto’s te kunnen maken.
Omdat je in principe in een minuut of twintig in Beesd staat en het landgoed praktisch tegen het station aan ligt, is het dus ook prima te doen om erheen te gaan, al was het plan om dit keer de fiets mee te pakken en deels te lopen, deels te fietsen. Omdat ik nog altijd wat sneller moe ben en mijn rug ook nog steeds niet helemaal in orde is.
Ik was om 2 uur in Beesd op een prachtige oktoberdag die aanvoelde als zomer. Lekker zonder jas, genieten! Voordat ik naar het landgoed ging, heb ik even een ommetje gemaakt door het dorp, om een paar plaatjes te schieten van molen ‘De Vrijheid’. Als er en molen in de buurt is, moet ie altijd even op de foto!
‘De Vrijheid’ stond er wat ongunstig bij qua licht en omdat er niet veel ruimte omheen is, zijn de mogelijkheden dan beperkt. Vervelend was dat nét toen ik daar stond, het oogje van m’n telefoonkoord afbrak waardoor het de rest van de dag wat tobben was om m’n telefoon te pakken om foto’s te maken. Aan de andere kant was het een geluk dat ie dáár afbrak en niet eerder of later tijdens het fietsen!
Na enkele foto’s gemaakt te hebben, was de Landgoedwinkel de volgende stop. Ook onderdeel van de eerder genoemde traditie trouwens. Voorheen haalde ik daar steevast een pakje Walker’s Shortbread om onderweg op te peuzelen. Helaas hadden ze die niet meer in het assortiment. Omdat ik toch iets wilde, maar een zakje biologische mueslikoeken gescoord, waar helaas niet zoveel smaak aan zat.
Tegen een uur of drie begon ik pas aan de ‘ronde’ over het Landgoed. Ik pak meestal zo’n beetje dezelfde route, die afwisselend is en mooie spots heeft voor foto’s. Leuk vind ik het ook om altijd een stukje bos mee te pakken wat ik dit keer ook heb gedaan.
Iets minder handig met fiets aan de hand, aan de andere kant ben ik wel wat gewend en het was ergens ook wel weer een fijn houvast op stukken waar het nogal glibberig was van de modder. Half Beesd aan blaadjes onder m’n zolen en aan de banden van m’n fiets zeg maar. En thuis vond ik dagen later nog stukjes modder op de vloer!
Rond half vijf merkte ik dat ik moe begon te worden en ik had ook trek, dus tijd voor wat te eten: een pannenkoek bij De Stapelbakker, ook onderdeel van eerder genoemde traditie, want als er iemand meer gek was op pannenkoeken dan ik, was dat Bas wel. Hij kreeg ook altijd wat stukjes en meestal bestelde ik ook dezelfde: Met appel, spek en rozijnen. Guess what? Die koos ik nu ook weer, met een beker melk erbij.
Na de pannenkoek nog een latte besteld, ook om een beetje tijd te rekken want de laatste stop op de planning was een bezoekje aan molen ‘De Vlinder’ in Deil en ik wilde daar graag rond zonsondergang zijn. En om nou een hele poos bij die molen rond te hangen, vond ik maar niks. Dus dan nog maar even een lekker bakkie!
Uiteindelijk was ik toch nog aan de vroege kant, waardoor ik praktisch het hele stuk van Beesd naar Deil heb gelopen met de fiets aan de hand. Ook geen straf, omdat je lopend vaak meer ziet onderweg dan rijdend. Behalve enkele koeien in een weitje en een tractor, ben ik overigens geen mens tegengekomen. Enkel natuurgeluiden en héél in de verte verkeersgeluiden van de A2. Heerlijk, die landelijke rust!
Het idee om rond zonsondergang bij de molen te zijn was gelukt, maar de zon stond nét aan de verkeerde kant, waardoor het niet lukte om de molen met de ondergaande zon op de foto te krijgen. Van de kant waar dat vandaan had gemoeten, zat er te veel aan bomen en struiken voor. Een zonsopkomst zou dus beter zijn, maar ik zie mezelf daar nog niet in alle vroegte staan. 
Na de laatste foto’s te hebben gemaakt, vond ik het welletjes en ging ik richting station. Het liep inmiddels tegen zevenen en ik wilde ook niet in het donker daar nog in de polder rondzwerven. Qua trein terug had ik het goed voor elkaar, want die kwam een kleine tien minuten nadat ik op m’n gemak weer terug naar Beesd was gefietst. Weer terug in Gorinchem, was het inmiddels al donker!
Eenmaal weer thuis, de kat van de nodige aandacht (en snoepjes) voorzien en daarna lekker rustig aan. Met de gemaakte foto’s ben ik de volgende dag pas aan de slag gegaan. Ik kijk terug op een mooie middag en avond met leuke foto’s, lekker eten én niet te vergeten prachtig weer!
Ben jij weleens op dit landgoed geweest?
Mooie dag, mooie foto’s. Ziet er allemaal gezellig uit . Leuk dat je dit soort uitstapjes maakt.
Landgoed is inderdaad prachtig .
Met plezier gelezen Ester 🙏😊
Dank je! En ik ben blij dat het weer lukt ook, dat ik dat soort dingen weer zie zitten en het ook goed gaat. Het landgoed is prachtig, altijd genieten daar!