Afgelopen woensdag was het Dankdag voor Gewas en Arbeid. In de kerk in Heusden werd daarvoor een aparte dienst gehouden, waar ik met Sven ben geweest. Voor zover ik weet, ben ik sowieso nooit eerder bij een dankdag-dienst geweest en het leek me wel bijzonder om eens mee te maken.
Dankdag is een christelijke feestdag die vooral in Nederland wordt gevierd onder protestanten. De volledige naam is: dankdag voor gewas en arbeid. Het valt altijd op de eerste woensdag van november. Vooral gereformeerde en reformatorische kerken hebben dan ’s avonds een kerkdienst om God te bedanken voor alles wat Hij dat jaar heeft gegeven.
Dus zo zat ik, krap een halve week later, opnieuw in één van de kerkbanken van de imposante Catharijnekerk in Heusden, die er in de avond (het was inmiddels al donker), weer heel anders uit zag. Knusser of zo. De talrijke lampjes hoog boven de kerkbanken leken feller te branden dan overdag en het was er zelfs behaaglijk warm.
Ik vond het een bijzonder mooie dienst met een mooie boodschap. Het ging ook verder dan alleen dankbaar zijn voor wat je hebt en krijgt, maar ook de boodschap dat mensen zélf een zegen kunnen vormen voor God en voor anderen.
Door op een eervolle en eerbiedige manier om te gaan met onze aarde en de natuur. Door niet altijd maar méér te willen, maar door voldoening te halen uit wat is. Door gelijkwaardig te zijn ook. De boodschap sloot zó enorm aan op mijn denkwijze!
Ook de liederen waren mooi, ik heb wel gemerkt dat ik dat per keer best verschillend vind. Ik ken veel niet, maar hier kende ik er een aantal van. Tussendoor werd er ook een muziekstuk afgespeeld via de beamers, wat ‘For the beauty of the earth‘ heette. Ik werd er direct door geraakt. Het is van een componist genaamd John Rutter.
Thuis heb ik de muziek opgezocht en vond op Spotify ook een brass arrangement gespeeld door Black Dyke Band, wat sowieso één van mijn favoriete orkesten is. Die is dus al een aantal keren op repeat gegaan! Prachtige boodschap ook, al hoor je bij deze versie uiteraard geen tekst, maar die had ik in de kerk dus al gehoord.
Verder werd ook Psalm 1:04 voorgelezen (voorgedragen?) door dominee de Klerk, wat ik erg mooi vond. Het was haast een gedicht. De inhoud viel wel een beetje in de categorie ’te mooi om waar te zijn’, maar daardoor is het misschien juist heel mooi. Het prikkelt je zintuigen, je inbeeldingsvermogen.
Negativiteit is er al genoeg, we weten allemaal dat de wereld niet altijd een mooie plek is om in te leven, waarom zou je dan niet juist focussen op hoe ’t ook zou kunnen zijn, in plaats van achter de minder fijne feiten aan te hobbelen die je tóch al kent. Dromen mag! En ik geloof zelf dat positiviteit uiteindelijk de langste adem heeft…
Ik was zó onder de indruk van de dienst, de woorden, de muziek en wederom de fijne en liefdevolle sfeer daar, dat eenmaal thuis ‘de kogel door de kerk’ ging en ik een e-mail heb gestuurd om me aan te melden als ‘gemeentelid’. Ik liep al een paar weken met die gedachte, maar ik ga nooit over één nacht ijs.
Officieel lid ben je pas als je ook belijdenis hebt gedaan (gedoopt ben ik al), maar zie het als een aspirant-lid. Het is misschien niet de meest logische keuze om je als inwoner van Gorinchem bij een geloofsgemeente aan te sluiten die ruim 25 km verderop zit, maar ‘logica’ kan niet altijd op tegen een sterk gevoel, en dat volg ik graag!
Mooi Ester, heel bijzonder
Dank je!
Geweldig Esther hoe mooi je dit beschrijft en wat het met je deed !
Echt een moedige stap die getuigd van hoop, juist nu in deze tijd om je aan te melden als ( aspirant? – lid) van de Heusdense kerkgemeenschap.
Zegen, veel Zegen toegewenst.
Dat de Eeuwige altijd bij en rondom je mag zijn.
Je muziek keuze is prachtig van Rutter.
Ook mooi dat jullie met z’n drieën zo optrekken, je hebt elkaar ook daarin nodig.Het ga je goed, bedankt voor het uitgebreid delen !
Dank voor je mooie woorden, Henk!