Op 16 januari, moest ik voor een controleafspraak naar het Erasmus MC in Rotterdam. Voorheen moest ik daar elk jaar heen, maar door verschillende omstandigheden, was ik er al sinds 2019 niet meer geweest. Inmiddels is het ziekenhuis veranderd, is ‘mijn’ specialist met pensioen en is er een nieuwe arts, dus nu vonden ze het blijkbaar toch wel tijd dat ik m’n neus weer eens kwam laten zien.
Erasmus MC
Omdat het altijd een heel gedoe is, de reis naar Rotterdam en het gezoek in het ziekenhuis met mijn 5% zicht, had Sven aangeboden om te rijden, waar ik erg blij mee was. En hij had inmiddels ook bedacht dat het wel een leuk idee was om er meteen een dagje uit te van maken, met molenbezoek in Stellendam en later kwam daar nog een rondje Brielle bij, want dat lag toch min of meer op de route.
Gister was het dus zover en gelukkig verliep de rit naar Rotterdam zonder al te veel vertraging of problemen. De afspraak zelf liep uiteindelijk ook nog een klein kwartier uit, maar duurde vervolgens nog geen tien minuten. Een beetje hetzelfde als bij de vorige arts, waar het kortste consult ooit staat geklokt op drieënhalve minuut! 😀
Vervolgens was het tijd voor het leuke deel van de dag. Eerst beneden in de ziekenhuishal koffie gedronken bij één of ander tentje. Er zit tegenwoordig zelfs een Etos en AH-To-Go in ’t ziekenhuis! Daarna de ‘pizzadoos’ weer opgezocht in de gigantische parkeergarage en in de nog altijd aanwezige mist richting ‘Den Briel’, oftewel Brielle.
Brielle
Eenmaal in Brielle al snel een plekje gevonden langs de stadshaven met leuke bruggetjes en aan een wandeling door het stadje begonnen. De vesting is vrij klein, een beetje vergelijkbaar met Heusden. Het was jammer dat het weer en het licht niet bepaald fotogeniek waren, maar ik heb uiteraard toch wel de nodige foto’s gemaakt.
In Brielle is ook een molen, dus daar gingen we als eerste naartoe. De molen draaide niet en was ook niet toegankelijk, dus het bleef bij een rondje eromheen hobbelen (en vervolgens natte sokken van het doorweekte gras) en wat foto’s. Bijzonder aan deze molen, genaamd ’t Vliegend Hert, is dat het een standerdmolen is met drie zolders. Over het algemeen heeft dit type molen slechts twee zolders, dus best uniek!
Vervolgens nog wat verder rondgekeken in een vrij stil Brielle, even de lokale HEMA binnen gehopt (ik wil in andere plaatsen altijd even bij HEMA kijken) en een leuk restaurantje opgezocht om te lunchen. Dat werd ‘Chez André‘, een sfeervol lunchtentje in het centrum. We bestelden beiden het ’twaalf uurtje’ en een lekkere cappuccino.
Daarna rustig aan weer richting auto gelopen, want er stond ook nog een bezoekje aan molen ‘De Korenlust’ in Stellendam op de planning en omdat Sven ’s avonds nog weg moest, was het ook niet de bedoeling dat we al te laat weer terug waren.
Oostvoorne & Rockanje
Op weg naar Stellendam nog een korte stop gemaakt bij twee molens waar we min of meer langs kwamen. De molen van Oostvoorne, een lief klein grondzeilertje en de molen van Rockanje, een ‘dikke Bertha’ met witte romp. Beide molens zijn overigens naamloos en die in Rockanje staat trouwens midden op de weg, heel apart om te zien!
Ook bij beide molens even een ‘fotorondje’ gedaan, maar ook deze draaiden niet en waren niet geopend, maar leuk om even gezien te hebben. Sven, die al 25 jaar molenaar is en sowieso in zijn leven al heel wat molens heeft gezien, had deze twee nog nooit in het echt gezien, dus dat was ook al bijzonder op zich!
Stellendam
Daarna vol gas naar Stellendam, richting molen Korenlust, door Sven liefkozend ‘Knorrelust’ genoemd. Die naam vind ik minstens zo leuk! Eenmaal daar, werden we al opgewacht door molenaar Wim, die ik inmiddels al enige tijd via Facebook ken, maar nog nooit in het echt had ontmoet.
We werden warm onthaald in de molen. In dit geval zelfs letterlijk én figuurlijk, omdat Wim zelfgebakken appeltaart van zijn buren had gekregen en warme chocolademelk maakte met de opmerking dat het koffiezetapparaat kuren had. Nou, daar zeiden we geen nee tegen! In een knus ‘hokje’ in de molen met een tafel met twee kleine bankjes aan weerskanten brandde de kachel behaaglijk en daar hebben we zeker een uur zitten kletsen, om daarna een rondleiding te krijgen tot in de kapzolder.
De molentermen vlogen me intussen om de oren. Dat krijg je als je in het gezelschap bent van twee bevlogen molenaars! Ik denk dat ik zeker de helft van de termen nog niet kende, maar toch steek je van zulke gesprekken altijd wel weer wat op omdat er allicht iets blijft hangen. Ik vind het sowieso altijd leuk als iemand ergens echt passie voor heeft en daar graag over vertelt.
Tegen vieren werd het wel tijd om af te zwaaien, aangezien een vooruitzicht van een drukke spits niet heel aanlokkelijk was. Dus na nog snel even een rondje over de stelling te hebben gemaakt, weer afgedaald en de auto weer opgezocht. De terugrit naar Gorinchem duurde uiteindelijk zo’n anderhalf uur omdat er hier en daar toch al de nodige filevorming was. Sven is nog even gebleven en daarna op huis aan gegaan.
Ik kan terugkijken op een leuke, gezellige én interessante dag. iets wat in eerste instantie slechts draaide om een ‘verplicht nummer’ (ziekenhuis) en uiteindelijk een hartstikke leuk dagje uit werd. Van de nood een deugd maken, heet dat!
Ben jij ook weleens in Brielle geweest
