Op 3 juli schreef ik op mijn blog over de eerste week zonder m’n geliefde hondje Bas, vandaag een soortgelijk artikel, maar dan over de allereerste maand zonder hem. Een maand zonder zijn gescharrel in huis, zonder zijn natte neusje in mijn hals, zijn trouwe hondenogen die me – ondanks zijn beperkte zicht – nog altijd zo liefdevol aan konden kijken. Een maand zonder mijn álles, mijn leven, mijn beste vriend, mijn ‘thuis’.
Dit keer ben ik iets meer op tijd met het weekoverzicht, al heb ik weinig foto’s van de afgelopen week. Overigens heb ik er wel wat gereserveerd voor twee aparte artikelen die ik deze week ook nog wil schrijven. Gek eigenlijk, dat ik opeens weer heel veel op mijn blog schrijf sinds Bas er niet meer is.
In het artikel wat ik op 4 juli schreef, liet ik weten dat ik een koker met de as van Bas op had gehaald bij de dierenkliniek in Woudrichem. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niks heb met as en urnen, maar omdat ik hem individueel heb laten cremeren, is het dan bij de prijs inbegrepen dat je de as van je overleden huisdier krijgt.
Inmiddels alweer bijna een volle week geleden, bezocht ik samen met m’n moeder Buffelgaard Verschure in Wijk en Aalburg. Ik vind het fijn dat mijn moeder ondanks haar beperkte energie momenteel toch steeds met dingen op de proppen komt om samen te doen en mij zo helpt om afleiding te krijgen sinds Bas er niet meer is.
Hoi! Ik ben Ester! Schrijven is al sinds mijn kindertijd een passie en en dat deel ik graag met jou. Authenticiteit, creativiteit en een positieve insteek vormen de basis van mijn blog,
Ik schrijf graag over uiteenlopende onderwerpen, dus laat je verrassen, prikkelen en inspireren. Meer visueel ingesteld? Blader eens door de fotogalerij of bekijk mijn artwork.
