Tweeduizendtwintig was zonder meer een opmerkelijk jaar. Voor de één dramatisch, voor de ander gewoon ‘anders’. Ik prijs me gelukkig dat ik in de ‘anders’ categorie viel. Mijn jaar was niet per definitie slecht of één die ik zo snel mogelijk wil vergeten. Ik zou het sowieso zonde vinden als je een compleet jaar zou willen vergeten. Alsof elke dag, elke minuut ervan verspilde tijd is geweest, verspilde energie. Daar geloof ik niet in.